Nazareth, zei u?

Zondagavond 19 uur, Nazareth. Neen, niet deze uit de bijbel, wel deze langs de E17. Volle truckparking richting Kortrijk, komende van Gent. Tot op de pechstrook van de oprit staan ze geparkeerd. Van "niet anders kunnen" natuurlijk. Van de meeste zit de rijtijd er op dit uur van de dag natuurlijk al op. Bovendien mogen ze Frankrijk waarschijnlijk niet binnen wegens rijverbod op zondag. Op wacht tot middernacht?

Het valt nog mee, ik hoef nog niet te slalommen tussen de camions door. Plaats om mooi door te rijden met een gewone personenwagen.

Aan de shop raak ik aan de babbel met een chauffeur die verkeerd geparkeerd staat. Netjes langs de kant, dat wel, maar niet reglementair geparkeerd. Hij spreekt (nu ja, spreken is veel gezegd) een beetje Duits. Ik brabbel dezelfde taal (een even klein beetje). Toch maken we ons verstaanbaar. Nu ja, internationale chauffeurs trekken makkelijk hun plan, en ik ook, dus...

De shop is niet aan hem besteed, zegt hij, wegens te duur. En zijn toilet is meestal "in de struiken", zeker als er moet betaald worden. "Na een tijd wordt het een gewoonte" zegt hij. Als ik hem zeg dat zoiets niet netjes is haalt hij de schouders op en glimlacht hij.

Over de fout geparkeerde truck lacht hij me vierkant uit, en zegt zoiets als: "ik kan hem moeilik in mijn zak steken"... Daar heeft hij een punt.

Als ik hem zeg dat ik "van de vakbond" ben, die voor de truckers, antwoordt hij dat hij niet geïnteresseerd is. Ook mijn "info-kaartje" in diverse Europese talen raak ik niet kwijt aan hem. Een vakbond is niets voor hem, zegt hij. In zijn thuisland bestaat er amper een truckersbond, en bovendien is de vakbond daar, volgens mijn gesprekspartner, corrupt. En dan nog, als hij zich teveel roert mag hij opstappen van de baas. Aansluiten bij een vakbond mag ook niet van de baas.

Liefst zou hij zijn eigen baas zijn, zelfstandig, en eigenaar van een truck. Maar daar heeft hij de poen niet voor zegt hij met een brede glimlach. Ach, een mens mag al eens dromen...

Ik krijg een hartelijke klop op de schouder en een stevige handdruk bij het afscheid. Ik koop een zakje snoep en een redbull om me op te peppen, zwaai nog even naar 't chauffeurke, en vertrek. Ik ben al in Harelbeke als ik me realiseer dat ik zijn naam niet eens vroeg, en zelfs niet heb gekeken of gevraagd van welk land hij was. Een ex-Oostblokker, zoveel is zeker. In gedachten noem ik hem Igor, en hoop stilletjes hem nog te ontmoeten. Triest en toch hartelijk en levenslustig tegelijk, het was een aangename stop in Nazareth.

La douce France

Tussen 10 en 15 augustus op tocht in Frankrijk. Recht naar beneden op de landkaart. Recht naar het zuiden. Recht naar de zon, die helaas van tijd tot tijd het spel niet mee speelt. Langs de "autoroute du soleil" nochtans!



Parkings om u tegen te zeggen



Het eerst wat me opvalt is dat we regelmatig grote en goed georganiseerde parkings passeren. Personenwagens, mobilhomes en caravans, truchs en bussen ... allemaal goed gescheiden van elkaar. Elk zijn plek. Elk een afgebakende zone. Duidelijk aangegeven, voldoende ruimte, ...



Ik heb er alvast 3 genoteerd. Vémars Ouest (bij Parijs), Aire du Roussillon (nabij Vienne) en de parking bij Montélimar. Drie parkings met een ruime, aparte en omheinde parking voor Truckers. Ik ben niet echt gaan zien om te weten wat de eventuele kostprijs was, maar naar werkwijze een voorbeeld wat mij betreft.



Misschien moeten we toch eens een studiereis organiseren voor Mevrouw Crevits en Mr Antoine (de verantwoordelijke ministers respectievelijk in Vlaanderen en Wallonie).



Heb je zelf concrete tips waar truckers goed kunnen staan? Zowel in België als in het buitenland? Aarzel niet en geeft de tips door. BTB zal deze regelmatig publiceren.


frank.moreels@gmail.com

Déjà vu: de Parking is vol!

Zegge en schrijve 3 augustus 2008. Na 14 leuke dagen "on the road" met de mobilhome in Normandië en Bretagne huiswaarts via de E 40 van Calais naar Gent. Niet gehaast, maar wel benieuwd hoe het is op het thuisfront. Nog even wisselen van chauffeur op de parking "Mannekenesvere".



Slalom tussen de trucks.



De parking staat zowaar meer dan vol, en dat voor een zondagnamiddag. Nogal wat trucks staan - bij gebrek aan plaats - niet waar ze horen. Het wordt slalom tussen de trucks, caravans, mobilhomes. Wat een warboel. Iedereen door elkaar op de schaarse plaatsen waar men op kan. En elders. Niets van ordening, we doen maar op. En ik doe mee. Als we willen wisselen van chauffeur moeten we toch ergens stoppen, dus ook als we uiteindelijk een plaatsje vinden waar we niet horen te staan. Zo erg is het niet, we wisselen en zijn weer weg.



Is er dan niets veranderd?



Ik denk aan het zwartboek dat BTB - ABVV vorig jaar na de vakantie publiceerde, aan de update ervan waaraan door onze mensen momenteel gewerkt wordt, ... en vraag me af of er dan niets veranderd is. Uit nieuwsgierigheid hou ik een tweede stop op de parking van Jabbeke. Verdomd, ik had mijn fototoestel moeten opdiepen, ook hier staat alles zo goed als vol, en is er geen enkele organisatie. Alles staat lekker vol en door elkaar.

Wellcome back in Belgium!

Ik sta direct weer met beide voeten in de realiteit van trucker die alle dagen op die parkings moet stoppen, om te rusten, te eten, ... Hoe komt dat toch dat ik dezelfde taferelen niet zag tijdens mij reis in Frankrijk? Ok de betalende autowegen (peages) zullen er wel voor zorgen dat er relatief minder trucks op die autowegen zitten, denk ik. Maar toch heb ik het gevoel dat er ook minder nonchalant wordt omgesprongen met deze problematiek in Frankrijk. Enfin, in belgië is er in elk geval werk aan de winkel.